don't look here.

[soulkiss]

in the shower is some good sex..i want some sushi too

i dont like shower sex, now big bathtub sex is different

[kittin]

beating.dead.horse.

not beatinga dead horse just beating you

you know, i was watching full house this morning, and i quote michelle tanner...
"if you have nothing nice to say, then don't say it at all..."

PFFFFFFFFFFFFT.

[soulkiss]

beating.dead.horse.

not beating a dead horse just beating you

you know, i was watching full house this morning, and i quote michelle tanner...
"if you have nothing nice to say, then don't say it at all..."

PFFFFFFFFFFFFT.

most of the stuff that comes out of my mouth is not nice.... MOST of the time i'm joking.

[kittin]

Maecenas atavis edite regibus,
o et praesidium et dulce decus meum:
sunt quos curiculo pulverem Olympicum
collegisse iuvat metaque fervidis

evitata rotis palmaque nobilis
terrarum dominos evehit ad deos.
hunc, si mobilium turba Quiritium
certat tergeminis tollere honoribus,

illum, si proprio condidit horreo
quidquid de Libycis verritur areis.
gaudentem patrios findere sarculo
agros Attalicis condicionibus

numquam demoveas, ut trabe Cypria
Myrtoum pavidus nauta secet mare.
luctantem Icariis fluctibus Africum
mercator metuens otium et oppidi

laudat rura sui; mox reficit rates
quassas indocilis pauperiem pati.
est qui nec veteris pocula Massici
nec partem solido demere de die

spernit, nunc viridi membra sub arbuto
stratus, nunc ad aquae lene caput sacrae.
multos castra iuvant et lituo tubae
permixtus sonitus bellaque matribus

detestata. manet sub Iove frigido
venator tenerae coniugis inmemor,
seu visa est catulis cerva fidelibus
seu rupit teretes Marsus aper plagas.

me doctarum hederae praemia frontium
dis miscent superis, me gelidum nemus
Nympharumque leves cum Satyris chori
secernunt populo, si neque tibias

Euterpe cohibet nec Polyhymnia
Lesboum refugit tendere barbiton.
quodsi me lyricis vatibus inseres,
sublimi feriam sidera vertice.

[kittin]

Iam satis terris nivis atque dirae
grandinis misit Pater et rubente
dextera sacras iaculatus arcis
terruit Vrbem,

terruit gentis, grave ne rediret
saeculum Pyrrhae nova monstra questae,
omne cum Proteus pecus egit altos
visere montis,

piscium et summa genus haesit ulmo,
nota quae sedes fuerat columbis,
et superiecto pavidae natarunt
aequore dammae.

vidimus flavom Tiberim retortis
litore Etrusco violenter undis
ire deiectum monumenta regis
templaque Vestae,

Iliae dum se (nimium) querenti
iactat ultorem, vagus et sinistra
labitur ripa Iove non probante u-
xorius amnis.

audiet civis. acuisse ferrum,
quo graves Persae melius perirent,
audiet pugnas vitio parentum
rara iuventus.

quem vocet divom populus ruentis
imperi rebus? prece qua fatigent
virgines sanctae minus audientem
carmina Vestam?

cui dabit partis scelus expiandi
Iuppiter? tandem venias precamur
nube candentis umeros amictus
augur Apollo;

sive tu mavis, Erycina ridens,
quam Iocus circum volat et Cupido;
sive neglectum genus et nepotes
respicis, auctor

heu nimis longo satiate ludo,
quem iuvat clamor galeaeque leves
acer et Marsi peditis cruentum
voltus in hostem;

sive mutata iuvenem figura
ales in terris imitaris almae
filius Maiae, patiens vocari
Caesaris ultor:

serus in caelum redeas diuque
laetus intersis populo Quirini
neve te nostris vitiis iniquom
ocior aura

tollat; hic magnos potius triumphos,
hic ames dici pater atque princeps
neu sinas Medos equitare inultos
te duce, Caesar.

[kittin]

Sic te diva potens Cypri,
sic fratres Helenae, lucida sidera,
ventorumque regat pater
obstrictis aliis praeter Iapyga,

navis, quae tibi creditum
debes Vergilium; finibus Atticis
reddas incolumem precor
et serves animae dimidium meae.

illi robur et aes triplex
circa pectus erat, qui fragilem truci
conmisit pelago ratem
primus: nec timuit praecipitem Africum

decertantem Aquilonibus
nec tristis Hyadas nec rabiem Noti,
quo non arbiter Hadriae
maior, tollere seu ponere volt freta;

quem mortis timuit gradum
qui siccis oculis monstra natantia,
qui vidit mare turgidum et
infamis scopulos Acroceraunia?

nequiquam deus abscidit
prudens oceano dissociabili
terras, si tamen inpiae
non tangenda rates transiliunt vada.

audax omnia perpeti
gens humana ruit per vetitum nefas:
audax Iapeti genus
ignem fraude mala gentibus intulit;

post ignem aetheria domo
subductum macies et nova febrium
terris incubuit cohors
semotique prius tarda necessitas

Leti corripuit gradum;
expertus vacuom Daedalus aera
pennis non homini datis;
perrupit Acheronta Herculeus labor--

nil mortalibus ardui est:
caelum ipsum petimus stultitia neque
per nostrum patimur scelus
iracunda Iovem ponere fulmina.

[kittin]

Solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni
trahuntque siccas machinae carinas
ac neque iam stabulis gaudet pecus aut arator igni
nec prata canis albicant pruinis.

iam Cytherea choros ducit Venus imminente luna
iunctaeque Nymphis Gratiae decentes
alterno terram quatiunt pede, dum gravis Cyclopum
Volcanus ardens visit officinas.

nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto
aut flore, terrae quem ferunt solutae,
nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,
seu poscat agna sive malit haedo.

pallida Mors aequo pulsat pede pauperum tabernas
regumque turris. o beate Sesti,
vitae summa brevis spem nos vetat incohare longam;
iam te premet nox fabulaeque Manes

et domus exilis Plutonia; quo simul mearis,
nec regna vini sortiere talis
nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet iuventus
nunc omnis et mox virgines tepebunt.

[kittin]

Quis multa gracilis te puer in rosa
perfusus liquidis urget odoribus
grato, Pyrrha, sub antro?
cui flavam religas comam

simplex munditiis? heu quotiens fidem
mutatosque deos flebit et aspera
nigris aequora ventis
emirabitur insolens

qui nunc te fruitur credulus aurea,
qui semper vacuam, semper amabilem
sperat, nescius aurae
fallacis. miseri, quibus

intemptata nites. me tabula sacer
votiva paries indicat uvida
suspendisse potenti
vestimenta maris deo.

[nobuhiro_223]

most of the stuff that comes out of my mouth is not nice.... MOST of the time i'm joking.

that is very ture

[soulkiss]

most of the stuff that comes out of my mouth is not nice.... MOST of the time i'm joking.

that is very ture

STFU nobody asked you

[kittin]

quoi dono lepidum novum libellum

passer, deliciae meae puellae
tam gratum est mihi, quam ferunt puellae

lugete o Veneres Cupidinesque

phasellus ille quem videtis hospites

vivamus mea Lesbia, atque amemus

Flavi, delicias tuas Catullo

quaeris, quot mihi basiationes

miser Catulle, desinas ineptire

Verani, omnibus e meis amicis

Varus me meus ad suos amores

Furi et Aureli, comites Catulli

Marrucine Asini, manu sinistra

cenabis bene, mi Fabulle, apud me

ni te plus oculis meis amarem
si qui forte mearum ineptiarum

commendo tibi me ac meos amores

pedicabo ego vos et irrumabo

o Colonia, quae cupis ponte ludere longo

nunc: fragmentum I

carmen Priapeum pseudocatullanum

carmen Priapeum pseudocatullanum

Aureli, pater esuritionum

Suffenus iste, Vare, quem probe nosti

Furi, cui neque servus est neque arca

o qui flosculus es Iuventiorum

cinaede Thalle, mollior cuniculi capillo

Furi, villula vestra non ad Austri

minister vetuli puer Falerni

Pisonis comites, cohors inanis

quis hoc potest videre, quis potest pati

Alfene, immemor atque unanimis false sodalibus

paene insularum, Sirmio, insularumque

amabo, mea dulcis Ipsitilla

o furum optime balneariorum

Dianae sumus in fide

poetae tenero, meo sodali

annales Volusi, cacata carta

salax taberna vosque contubernales

malest, Cornifici, tuo Catullo

Egnatius, quod candidos habet dentes

quaenam te mala mens, miselle Ravide

Ameana puella defututa

adeste, hendecasyllabi, quot estis

salve, nec minimo puella naso

o funde noster, seu Sabine seu Tiburs

Acmen Septimius suos amores

iam ver egelidos refert tepores

Porci et Socration, duae sinistrae

mellitos oculos tuos, Iuventi

disertissime Romuli nepotum

hesterno, Licini, die otiosi

ille mi par esse deo videtur

quid est, Catulle? quid moraris emori?

risi nescio quem modo e corona

Othonis caput oppido est pusillum

oramus, si forte non molestum est

o rem ridiculam, Cato, et iocosam

pulcre convenit improbis cinaedis

Caeli, Lesbia nostra, Lesbia illa
non custos si fingar ille Cretum

bononiensis Rufa Rufulum fellat

num te leaena montibus Libystinis

collis o Heliconii

Vesper adest iuvenes, consurgite! Vesper Olympo

super alta vectus Attis celeri rate maria

Peliaco quondam prognatae vertice pinus

etsi me assiduo defectum cura dolore

omnia qui magni dispexit lumina mundi

o dulci iucunda viro, iucunda parenti

quod mihi fortuna casuque oppressus acerbo

noli admirari, quare tibi femina nulla

nulli se dicit mulier mea nubere malle

si quoi iure bono sacer alarum obstitit hircus

dicebas quondam solum te nosse Catullum

desine de quoquam quicquam bene velle mereri

Gellius audierat patruum obiurgare solere

huc est mens deducta tua, mea Lesbia, culpa

si qua recordanti benefacta priora voluptas

Rufe, mihi frustra ac nequiquam credite amice

Gallus habet fratres, quorum est lepidissima coniunx
sed nunc id doleo, quod purae pura puellae

Lesbius est pulcer: quid ni? quem Lesbia malit

quid dicam, Gelli, quare rosea ista labella

nemone in tanto potuit populo esse, Iuventi

Quinti, si tibi vis oculos debere Catullum

Lesbia mi praesente viro mala plurima dicit

chommoda dicebat si quando commoda vellet

odi et amo, quare id faciam, fortasse requiris

Quintia formosa est multis, mihi candida, longa

nulla potest mulier tantum se dicere amatam

quid facit is Gelli, qui cum matre atque sorore

Gellius est tenuis: quid ni? cui tam bona mater

nascatur magus ex Gelli matrisque nefando

non ideo, Gelli, sperabam te mihi fidum

Lesbia mi dicit semper male nec tacet umquam

nil nimium studeo, Caesar, tibi velle placere

Mentula moechatur. moechatur mentula; certe

Zmyrna mei Cinnae nonam post denique messem
parva mei mihi sint cordi monimenta sodalis

si quicquam mutis gratum acceptumque sepulcris

non (ita me di ament) quicquam referre putavi

in te, si in quemquam, dici pote, putide Victi

surripui tibi, dum ludis, mellite Iuventi

Caelius Aufilenum et Quintius Aufilenam

multas per gentes et multa per aequora vectus

si quicquam tacito commissum est fido ab amico

aut sodes mihi redde decem sestertia, Silo

credis me potuisse meae maledicere vitae

Mentula conatur Pipleium scandere montem

cum puero bello praeconem qui videt esse

si quicquam cupidoque optantique optigit umquam

si, Comini, populi arbitrio tua cana senectus

iucundum, mea vita, mihi proponis amorem

Aufilena, bonae semper laudantur amicae

Aufilena, viro contentam vivere solo

multus homo es, Naso, neque tecum multus homo, qui

consule Pompeio primum duo, Cinna, solebant

firmanus saltus non falso, Mentula, dives

Mentula habet instar triginta iugera prati

saepe tibi studioso animo venante requirens

[kittin]

nil pulchrius, nil magis utile et necessarium in botanicis desideratum et inventum est, quem systematica plantarum methodus, quae ignarum e vasto vegetabilium regno recta (via) ducit ad desideratam plantam eiusque nomen. quid umquam botanica vel quis botanicus sine methodo? plantarum nominumque copia tanta est, ut, nisi exemplo ab exercitus duce sumpto disponantur in phalanges, phalanges dividantur in centurias, centurias in decurias, nulla umquam habeatur certitudo.

offeratur planta peregrina et incognita duobus botanicis, quorum alter empiricus systematum ignarus, alter vero systematicus. empiricus ille a facie divinare temptat familiam, omnem memoriam revocat, utrum eius modi plantam antea viderit, herbaria sua pervolvit, omnes libros, praesertim icones nocte dieque revolvit nescius, ubi nam inter tot milia plantarum vel in quo auctore hanc reperturus sit. systematicus vero sumit methodum quamcumque sibi notam, evolvit clavem methodi, collato eodem cum partibus fructificationis classem enuntiat, quo facto - ponamus 10000 specierum plantas dari - 9000 plantas seponit, inter quas frustra plantam oblatam quaereret; adeoque restant 1000, inter quas haec unica erit; evolvit deinde classem et inquirit, ad quem ordinem pertineat; eo dato 900 iterum seponit, ut modo 100 restant; in ordine genus inquirit; quo reperto una ex decem erit; species deinde secundum differentias distinguit facile, adeoque intra momentum temporis plantam maxime peregrinam detegit systematicus et nomine suo indicat, quam empiricus non per annos nisi casu expiscatur.

[kittin]

Amore et studio elucidande veritatis hec subscripta disputabuntur Wittenberge, Presidente R. P. Martino Lutther, Artium et S. Theologie Magistro eiusdemque ibidem lectore Ordinario. Quare petit, ut qui non possunt verbis presentes nobiscum disceptare agant id literis absentes. In nomine domini nostri Hiesu Christi. Amen.

Dominus et magister noster Iesus Christus dicendo 'Penitentiam agite &c.' omnem vitam fidelium penitentiam esse voluit.
Quod verbum de penitentia sacramentali (id est confessionis et satisfactionis, que sacerdotum ministerio celebratur) non potest intelligi.
Non tamen solam intendit interiorem, immo interior nulla est, nisi foris operetur varias carnis mortificationes.
Manet itaque pena, donec manet odium sui (id est penitentia vera intus), scilicet usque ad introitum regni celorum.
Papa non vult nec potest ullas penas remittere preter eas, quas arbitrio vel suo vel canonum imposuit.
Papa non potest remittere ullam culpam nisi declarando, et approbando remissam a deo Aut certe remittendo casus reservatos sibi, quibus contemptis culpa prorsus remaneret.
Nulli prorus remittit deus culpam, quin simul eum subiiciat humiliatum in omnibus sacerdoti suo vicario.
Canones penitentiales solum viventibus sunt impositi nihilque morituris secundum eosdem debet imponi.
Inde bene nobis facit spiritussanctus in papa excipiendo in suis decretis semper articulum mortis et necessitatis.
Indocte et male faciunt sacerdotes ii, qui morituris penitentias canonicas in purgatorium reservant.
Zizania illa de mutanda pena Canonica in penam purgatorii videntur certe dormientibus episcopis seminata.
Olim pene canonice non post, sed ante absolutionem imponebantur tanquam tentamenta vere contritionis.
Morituri per mortem omnia solvunt et legibus canonum mortui iam sunt, habentes iure earum relaxationem.
Imperfecta sanitas seu charitas morituri necessario secum fert magnum timorem, tantoque maiorem, quanto minor fuerit ipsa.
Hic timor et horror satis est se solo (ut alia taceam) facere penam purgatorii, cum sit proximus desperationis horrori.
Videntur infernus, purgaturium, celum differre, sicut desperatio, prope desperatio, securitas differunt.
Necessarium videtur animabus in purgatorio sicut minni horrorem ita augeri charitatem.
Nec probatum videtur ullis aut rationibus aut scripturis, quod sint extra statum meriti seu augende charitatis.
Nec hoc probatum esse videtur, quod sint de sua beatitudine certe et secure, saltem omnes, licet nos certissimi simus.
Igitur papa per remissionem plenariam omnium penarum non simpliciter omnium intelligit, sed a seipso tantummodo impositarum.
Errant itaque indulgentiarum predicatores ii, qui dicunt per pape indulgentias hominem ab omni pena solvi et salvari.
Quin nullam remittit animabus in purgatorio, quam in hac vita debuissent secundum Canones solvere.
Si remissio ulla omnium omnino penarum potest alicui dari, certum est eam non nisi perfectissimis, i.e. paucissimis, dari.
Falli ob id necesse est maiorem partem populi per indifferentem illam et magnificam pene solute promissionem.
Qualem potestatem habet papa in purgatorium generaliter, talem habet quilibet Episcopus et Curatus in sua diocesi et parochia specialiter.
Optime facit papa, quod non potestate clavis (quam nullam habet) sed per modum suffragii dat animabus remissionem.
Hominem predicant, qui statim ut iactus nummus in cistam tinnierit evolare dicunt animam.
Certum est, nummo in cistam tinniente augeri questum et avariciam posse: suffragium autem ecclesie est in arbitrio dei solius.
Quis scit, si omnes anime in purgatorio velint redimi, sicut de s. Severino et Paschali factum narratur.
Nullus securus est de veritate sue contritionis, multominus de consecutione plenarie remissionis.
Quam rarus est vere penitens, tam rarus est vere indulgentias redimens, i. e. rarissimus.
Damnabuntur ineternum cum suis magistris, qui per literas veniarum securos sese credunt de sua salute.
Cavendi sunt nimis, qui dicunt venias illas Pape donum esse illud dei inestimabile, quo reconciliatur homo deo.
Gratie enim ille veniales tantum respiciunt penas satisfactionis sacramentalis ab homine constitutas.
Non christiana predicant, qui docent, quod redempturis animas vel confessionalia non sit necessaria contritio.
Quilibet christianus vere compunctus habet remissionem plenariam a pena et culpa etiam sine literis veniarum sibi debitam.
Quilibet versus christianus, sive vivus sive mortuus, habet participationem omnium bonorum Christi et Ecclesie etiam sine literis veniarum a deo sibi datam.
Remissio tamen et participatio Pape nullo modo est contemnenda, quia (ut dixi) est declaratio remissionis divine.
Difficillimum est etiam doctissimis Theologis simul extollere veniarum largitatem et contritionis veritatem coram populo.
Contritionis veritas penas querit et amat, Veniarum autem largitas relaxat et odisse facit, saltem occasione.
Caute sunt venie apostolice predicande, ne populus false intelligat eas preferri ceteris bonis operibus charitatis.
Docendi sunt christiani, quod Pape mens non est, redemptionem veniarum ulla ex parte comparandam esse operibus misericordie.
Docendi sunt christiani, quod dans pauperi aut mutuans egenti melius facit quam si venias redimereet.
Quia per opus charitatis crescit charitas et fit homo melior, sed per venias non fit melior sed tantummodo a pena liberior.
Docendi sunt christiani, quod, qui videt egenum et neglecto eo dat pro veniis, non idulgentias Pape sed indignationem dei sibi vendicat.
Docendi sunt christiani, quod nisi superfluis abundent necessaria tenentur domui sue retinere et nequaquam propter venias effundere.
Docendi sunt christiani, quod redemptio veniarum est libera, non precepta.
Docendi sunt christiani, quod Papa sicut magis eget ita magis optat in veniis dandis pro se devotam orationem quam promptam pecuniam.
Docendi sunt christiani, quod venie Pape sunt utiles, si non in cas confidant, Sed nocentissime, si timorem dei per eas amittant.
Docendi sunt christiani, quod si Papa nosset exactiones venialium predicatorum, mallet Basilicam s. Petri in cineres ire quam edificari cute, carne et ossibus ovium suarum.
Docendi sunt christiani, quod Papa sicut debet ita vellet, etiam vendita (si opus sit) Basilicam s. Petri, de suis pecuniis dare illis, a quorum plurimis quidam concionatores veniarum pecuniam eliciunt.
Vana est fiducia salutis per literas veniarum, etiam si Commissarius, immo Papa ipse suam animam pro illis impigneraret.
Hostes Christi et Pape sunt ii, qui propter venias predicandas verbum dei in aliis ecclesiis penitus silere iubent.
Iniuria fit verbo dei, dum in eodem sermone equale vel longius tempus impenditur veniis quam illi.
Mens Pape necessario est, quod, si venie (quod minimum est) una campana, unis pompis et ceremoniis celebrantur, Euangelium (quod maximum est) centum campanis, centum pompis, centum ceremoniis predicetur.
Thesauri ecclesie, unde Pape dat indulgentias, neque satis nominati sunt neque cogniti apud populum Christi.
Temporales certe non esse patet, quod non tam facile eos profundunt, sed tantummodo colligunt multi concionatorum.
Nec sunt merita Christi et sanctorum, quia hec semper sine Papa operantur gratiam hominis interioris et crucem, mortem infernumque exterioris.
Thesauros ecclesie s. Laurentius dixit esse pauperes ecclesie, sed locutus est usu vocabuli suo tempore.
Sine temeritate dicimus claves ecclesie (merito Christi donatas) esse thesaurum istum.
Clarum est enim, quod ad remissionem penarum et casuum sola sufficit potestas Pape.
Verus thesaurus ecclesie est sacrosanctum euangelium glorie et gratie dei.
Hic autem est merito odiosissimus, quia ex primis facit novissimos.
Thesaurus autem indulgentiarum merito est gratissimus, quia ex novissimis facit primos.
Igitur thesauri Euangelici rhetia sunt, quibus olim piscabantur viros divitiarum.
Thesauri indulgentiarum rhetia sunt, quibus nunc piscantur divitias virorum.
Indulgentie, quas concionatores vociferantur maximas gratias, intelliguntur vere tales quoad questum promovendum.
Sunt tamen re vera minime ad gratiam dei et crucis pietatem comparate.
Tenentur Episcopi et Curati veniarum apostolicarum Commissarios cum omni reverentia admittere.
Sed magis tenentur omnibus oculis intendere, omnibus auribus advertere, ne pro commissione Pape sua illi somnia predicent.
Contra veniarum apostolicarum veritatem qui loquitur, sit ille anathema et maledictus.
Qui vero, contra libidinem ac licentiam verborum Concionatoris veniarum curam agit, sit ille benedictus.
Sicut Papa iuste fulminat eos, qui in fraudem negocii veniarum quacunque arte machinantur,
Multomagnis fulminare intendit eos, qui per veniarum pretextum in fraudem sancte charitatis et veritatis machinantur,
Opinari venias papales tantas esse, ut solvere possint hominem, etiam si quis per impossibile dei genitricem violasset, Est insanire.
Dicimus contra, quod venie papales nec minimum venialium peccatorum tollere possint quo ad culpam.
Quod dicitur, nec si s. Petrus modo Papa esset maiores gratias donare posset, est blasphemia in sanctum Petrum et Papam.
Dicimus contra, quod etiam iste et quilibet papa maiores habet, scilicet Euangelium, virtutes, gratias, curationum &c. ut 1. Co. XII.
Dicere, Crucem armis papalibus insigniter erectam cruci Christi equivalere, blasphemia est.
Rationem reddent Episcopi, Curati et Theologi, Qui tales sermones in populum licere sinunt.
Facit hec licentiosa veniarum predicatio, ut nec reverentiam Pape facile sit etiam doctis viris redimere a calumniis aut certe argutis questionibus laicorm.
Scilicet. Cur Papa non evacuat purgatorium propter sanctissimam charitatem et summam animarum necessitatem ut causam omnium iustissimam, Si infinitas animas redimit propter pecuniam funestissimam ad structuram Basilice ut causam levissimam?
Item. Cur permanent exequie et anniversaria defunctorum et non reddit aut recipi permittit beneficia pro illis instituta, cum iam sit iniuria pro redemptis orare?
Item. Que illa nova pietas Dei et Pape, quod impio et inimico propter pecuniam concedunt animam piam et amicam dei redimere, Et tamen propter necessitatem ipsius met pie et dilecte anime non redimunt eam gratuita charitate?
Item. Cur Canones penitentiales re ipsa et non usu iam diu in semet abrogati et mortui adhuc tamen pecuniis redimuntur per concessionem indulgentiarum tanquam vivacissimi?
Item. Cur Papa, cuius opes hodie sunt opulentissimis Crassis crassiores, non de suis pecuniis magis quam pauperum fidelium struit unam tantummodo Basilicam sancti Petri?
Item. Quid remittit aut participat Papa iis, qui per contritionem perfectam ius habent plenarie remissionis et participationis?
Item. Quid adderetur ecclesie boni maioris, Si Papa, sicut semel facit, ita centies in die cuilibet fidelium has remissiones et participationes tribueret?
Ex quo Papa salutem querit animarum per venias magis quam pecunias, Cur suspendit literas et venias iam olim concessas, cum sint eque efficaces?
Hec scrupulosissima laicorum argumenta sola potestate compescere nec reddita ratione diluere, Est ecclesiam et Papam hostibus ridendos exponere et infelices christianos facere.
Si ergo venie secundum spiritum et mentem Pape predicarentur, facile illa omnia solverentur, immo non essent.
Valeant itaque omnes illi prophete, qui dicunt populo Christi 'Pax pax,' et non est pax.
Bene agant omnes illi prophete, qui dicunt populo Christi 'Crux crux,' et non est crux.
Exhortandi sunt Christiani, ut caput suum Christum per penas, mortes infernosque sequi studeant,
Ac sic magis per multas tribulationes intrare celum quam per securitatem pacis confidant.

[soulkiss]

wtf are you posting?

[kittin]

,,,,,,,holy watttttahhhhh!